"Μα πώς το ξέχασες πως δεν μπορεί να βασιζόμαστε στις υποσχέσεις που μας δίνει ο κόσμος, αφού αλλάζει κάθε φορά που γεννιέται ή πεθαίνει ένας άνθρωπος".
Αυτό το είπε ο Σεφέρης.
Με αφορμή λοιπόν αυτή του τη διαπίστωση έρχομαι να ρωτήσω το εξής φλέγον ερώτημα: Τελικά ο άνθρωπος αλλάζει; Εδώ ολόκληρος κόσμος αλλάζει με το παραμικρό, εμείς τα ψήγματα σκόνης στο σύμπαν χρειαζόμαστε μεγαλύτερες αφορμές;
Ναι, ο άνθρωπος δεν αλλάζει με τέτοια συχνότητα όπως οι γεννήσεις και οι θάνατοι στον κόσμο (συχνότητα < 3") αλλά δεν παύει να είναι ζωντανός οργανισμός, που εξελίσσεται, μαθαίνει, απογοητεύεται και του συμβαίνουν άλλα διάφορα που δεν μπορούμε παρά να πιστέψουμε πως σίγουρα αλλάζει...
Παραμένει στην ίδια βάση και αυτό είναι που ονομάζουμε χαρακτήρα, όμως τα παρακλάδια του δεν μένουν σταθερά...
Και πρέπει, πιστεύω, να το έχουμε κατά νου.
Αυτό το είπε ο Σεφέρης.
Με αφορμή λοιπόν αυτή του τη διαπίστωση έρχομαι να ρωτήσω το εξής φλέγον ερώτημα: Τελικά ο άνθρωπος αλλάζει; Εδώ ολόκληρος κόσμος αλλάζει με το παραμικρό, εμείς τα ψήγματα σκόνης στο σύμπαν χρειαζόμαστε μεγαλύτερες αφορμές;
Ναι, ο άνθρωπος δεν αλλάζει με τέτοια συχνότητα όπως οι γεννήσεις και οι θάνατοι στον κόσμο (συχνότητα < 3") αλλά δεν παύει να είναι ζωντανός οργανισμός, που εξελίσσεται, μαθαίνει, απογοητεύεται και του συμβαίνουν άλλα διάφορα που δεν μπορούμε παρά να πιστέψουμε πως σίγουρα αλλάζει...
Παραμένει στην ίδια βάση και αυτό είναι που ονομάζουμε χαρακτήρα, όμως τα παρακλάδια του δεν μένουν σταθερά...
Και πρέπει, πιστεύω, να το έχουμε κατά νου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου